فرهنگی

ﺳﯿﺮ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﻧﻈﺮ، ﺑﺲ ﮐﻪ ﻟﻄﯿﻒ ﻣﻨﻈﺮﯼ … ﺳﻌﺪﯼ

مطلب ما در اسیرى، صحبت صیاد بود بى‏ مروت رفت و ما ماندیم تنها در قفس

مرا تا آســمان ها می بری، شاید که سیمرغی؟ نمی دانم ! فقـــط می دانم عشقت بال و پر دارد

هر روز هفته تویی….. امروزهم  ” توشنبه ” است… مسعود مولایی

زیرکی می گفت شعرت رنگ چشمان کسی ست راست هم می گفت خیلی تحت تأثیر توام…

تا سیب گونه ات بنوازد نگاه را آدم چگونه سر نسپارد گناه را؟ حالم شبیه شانه ی بیچاره ایست که در لابه لای موی تو گم کرده راه را هر چند گفته اند که بوسیدنت خطاست توجیه می کند لب تو اشتباه را چشم تو بس که جاذبه دارد٬ عجیب …

یا امیرالمؤمنین… من همان عاشقِ دربندِ تواَم  مولا جان یک نگاهِ تو به من  سجده‌ی واجب دارد…

تا خدا گفت علی،کوه ادب کرد و به پا خاست ور نه این ارض مسطح،همه اش دشت و دمن بود…

حسین جان چای میریزم من اینجا، قندمیگیرم به دست نوکری خوب است، تنهاپیش مهمان شما

باده ی ناب میشَوَم، شِعر و کِتاب میشَوَم یِکسَره خواب میشَوَم، “باز مُقابِلَم تویی”

کاش معشوقه ز عاشق طلب جان میکرد… تاکه هر بی سرو پایی نشود یار کسی..

ای عشق..  کمی دگر مدارایم کن در سجده  عاشقانه..  رسوایم  کن ای عشق اگر برایت  امکان  دارد تابوت مرا پر از غزل هایم  کن خزاعی

من درختى خشک و بى بارم که پایش آب نیست آسمانم، گرچه در شبهاى من مهتاب نیست دوستت دارم ولى از ترس پنهان مى کنم تازگیها عاشقى در بین مردم باب نیست

تقوا نبوده علت شب زنده داری ام بی خوابی عمیق من از فکر های توست… پدیده زارع

گفته بودی که چرا محو تماشای منی؟! و آنچنان مات، که یکدم مژه برهم نزنی؟! مژه بر هم نزنمتا که ز دستم نرود ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی…! فریدون مشیری

“با تو بودن” آرزویى تا ابد شاید محال خوش به حال هرکسى دلتنگ و بى تابش تویى شهراد میدرى